Poezia në këto këngë është e butë, e pastër dhe ftuese qoftë në shoqëri, qoftë në valle, qoftë në dashuri.
Edhe pse kalimi në vijën e finishit të festivalit ka një ndjenjë edhe të hidhur, ne e kuptojmë magjinë që këto ditë kanë sjellë në jetën tonë...
DokuFest ka përgatitur një seleksion prej 11 filmave jo-fiktivë që ilustrojnë qartë trazirat sociale që janë zhvilluar gjatë 50 viteve të fundit.
Kur një regjisor dhe montazher punojnë së bashku në harmoni, ndodh magjia.
Hapësira Alternative Sonore dhe Vizuale në Krijim e Sipër
Jo çdo tunel i errët ka një dritë shprese, por me këta filma, ne ndjejmë ca.
Kur i keni mbi 100 fëmijë në dhomë, do të keni të gjithë energjinë që ju nevojitet, dhe ndoshta pak më shumë.
Ka shumë tema të zbuluara në dokumentar, si traumat e të mbijetuarve, fuqia e medias, rilidhjet dhe mënyrat se si nuk duam që njerëzit të na zhgënjejnë në paqe.
Në filmbërjen observative, ambiguiteti i së vërtetës është i rëndësishëm sepse arti imiton jetën.
Misioni i DokuFest-it për të fuqizuar të rinjtë, si dhe zërat e rinj në peizazhin kinematografik të Kosovës ka qenë gjithmonë një element thelbësor si brenda ashtu edhe jashtë festivalit.
Këto arkiva do të jenë të dobishme në të ardhmen…
Ndërsa izolimi mund të jetë i mirë dhe i nevojshëm ndonjëherë, a duhet jetuar një jetë në izolim?
IPKO synon të jetë një forcë pozitive në jetën e çdo anëtari të komunitetit duke mbështetur aktivitetet kulturore dhe edukative.
DokuNights vazhdon të sjellë mënyra të reja të shprehjes muzikore…
Ekspozim, Nënekspozim, Mbiekspozim
Mënyrat për të bërë të dukshëm një film me metrazh të shkurtër nuk janë tradicionale dhe shpesh ka rrugë të caktuara që i bëjnë të suksesshëm…
Në DokuFest 2024, ka mbi 110 vullnetarë, dhe shumica janë nga mosha 15 deri në 18 vjeç, që përfaqësojnë Gen Alpha.
Temat dhe subjekti i këtij filmi janë shumë të thella, shumë mendjemprehta.
Çdo vend në tokë ofron përfitimet e veta, por nuk ka vend si shtëpia.
Tingulli i Leartit është i fuqishëm, dinak dhe i përndritshëm.
Shfaqja e filmit ofron mundësi për të ngritur nivelin e lidhjeve kulturore ndërmjet Kosovës dhe Tajvanit
Një kolonë zanore e re për dokumentarin e Besim Sahatçiut të vitit 1975.
ARchipelago e sjell këtë ndërthurje të materialeve historike dhe personale si për të ndërtuar forma të reja mes të cilave mund të kemi lehtësisht qasje ndaj informacionit.
Programi Triangle është bashkëpunim midis tri festivaleve: DokuFest, BIEFF dhe Vienna Shorts.
Regjisori i ka vënë në harmoni ngjyrat e filmit me realitetin fatal të kushteve të punës në Kosovë.
Frymëzimin për filmin regjisori e ka gjetur nga historia e vendit të tij…
Ishte një natë vërtet e mrekullueshme…
Ne ndjekim historitë e Xhevahires, Shpresimit, Gëzimit dhe Besnikut në të shkuarën, të tashmen dhe të ardhmen…
Ky DokuTalk iu kushtua sfidave të vazhdueshme me të cilat përballen festivalet e filmit…
Edicioni i DokuFestit, New Order, përqendrohet jo vetëm në një, por në dy vende ku krizat humanitare janë më shumë se thjesht ngjarje mediatike.
Katër filmat ndajnë të njëjtën prirje për t’u gjallëruar para kamerës përmes aktit të shikimit.
Mbase dëshira për të jetuar në shtëpinë tënde është më e madhe se izolimi jashtë saj.
Ky film i shkurtër ia del mbanë t’i ironizojë marrëdhëniet e sotme të hutuara njerëzore…
Muzika tradicionale shqiptare përvijon në albumin e ri të Shportës.
Ekspozita është edhe një prodhim i një bashkëpunimi mes hulumtuesve kosovarë dhe serbë.
Publiku duhet të përgatitet të ulet dhe të shohë paraqitje autentike, personale dhe intime.
Ky film është një krijim i bukur, i përzemërt dhe homazh për vetë filmin dhe fuqinë e tregimit.
Një pjesë tjetër e jetës së brendshme, siç e njohim ne, merr dalëngadalë dritë tjetër ndërsa shfaqet në ekranin e kinemasë.
Pyetja e kujtesës dhe harresës është thelbësore në ditët e sotme, veçanërisht me peizazhin vizual të mbingarkuar aktualisht, i cili mbyt edhe më tej mundësinë për të ndërtuar imazhe të së ardhmes.
Të dy dokumentarët e Poljak-ut dhe Ilić-it përdorin mjete vizuale personale dhe subjektive për të treguar historitë e tyre.
Filmi The Quality of Image i regjisorit Sezer Salihu eksperimenton me përdorimin e pamjeve të Google Maps të rrugëve në Greqi.
Filmi është rikonstruktim i kujtimeve familjare të nxjerra nga kasetat…
Ata luajtën stilin e tyre unik të muzikës eklektike para një turme energjike dëgjuesish, të cilët shpejt u bënë fansa.
Katër filma, një udhëtim nëpër botë.
“Ode to Celluloid: Filma mbi filmat” është një ndër programet speciale të DokuFest i cili pagëzon hapjen e kinemasë Lunar të shtunën mbrëma.
At the Door of the House, Who Will Come Knocking nga Maja Novaković është një rrëfim i gjatë dhe me pezulli mbi vetminë dhe vetë-zbulimin.
Pas të kuptuarit të asaj që është e drejtë dhe e gabuar, ekziston një vijë e hollë e të konsideruarit të supozimeve si të vërteta të perceptuara dhe të ndjera.
Biseda vuri në pah veçoritë e filmave të regjisoreve përballë krizës ekologjike, rëndësinë e komuniteteve dhe bashkëpunimit.
okuFest është një histori suksesi, dëshmi e fuqisë së ëndrrës, dhe e asaj se çka mund të arrijnë një grup i vogël njerëzish, nëse vetëm vazhdojnë përpara e nuk heqin dorë.
Nga momenti që Aïsha Devi doli në skenë, ishte e qartë se kjo do ishte një performancë e veçantë.
Ceremonia e hapjes mblodhi së bashku adhuruesit e filmit për të dëshmuar një reflektim dhe një deklaratë të fortë mbi gjendjen e njerëzimit.
Tema e këtij viti është Rendi i ri (New Order): një reflektim dhe reagim ndaj strukturës komplekse të ngjarjeve globale që ndikojnë në jetën, të ardhmen dhe reagimet tona ndaj të papriturave.
Nga rezistenca e Prizrenit për ta ruajtur kinemanë e Lumbardhit, tek krijimi i hapësirave të reja për brezin e ri e deri te bashkëpunimi me festivale prestigjioze ndërkombëtare të filmit shohim se sa e madhe mund të jetë kultura dhe sa i përbotshëm është ky shkëmbim kulturor.
Takimi i fundit në këtë edicion të paharrueshëm të DokuFestit
Edicioni 22 i DokuFest u mbyll me ndarjen e çmimeve për filmat më të mirë. Në natën finale edhe njëherë u veçua rëndësia e këtij festivali. Prandaj prej sot fillon pritja me padurim për edicionin e ardhshëm.
Filmi nxjerr në pah kushtet e punës në Bairro Alto të Lisbonës, ku prishja e një ndërtese që dikur ishte një punishte e vjetër shtypi, tregon jo vetëm për ndryshimin e peizazhit urban por edhe ndikimin që ka tek njerëzit që punojnë brenda këtyre kantierëve të ndërtimit.
Kjo e premte ishte një tjetër natë në të cilën Andrra Stage u mbush nga fytyrat e bukura të atyre që iu bashkuan festës me HERRENSAUNA SHOWCASE +010010*.
Një udhëtim vizual që eksploron forcën krijuese.
Producenti Steven Lake në master klas ndau me të pranishmit kënaqësitë dhe njëherazi sfidat e të bërit filma dokumentarë në një botë e cila mendon në një formë komerciale.
Të gjithë të pranishmit ndanë mes tyre dhe me publikun eksperiencat e tyre me fillimin e një festivali të filmit.
Regjisorja, Jude Chehab merr kamerën dhe fillon ti shtrojë pyetje gjyshes dhe nënës…
Shfaqjet e katër filmave nga Gara Kombëtare në DokuFest, të mërkurën dhe të premten, e kanë çuar publikun në një rrugëtim për të eksploruar disa çështje.
Derisa publiku priste shfaqjen e filmave në Kino Lumi, ndihej emocioni i diçkaje të re që po vinte dhe të dy filmat e treguan se ka rrëfime bindëse që publiku meriton t’i njohë.
Edhe një herë në Andrra Stage, muzika është kryefjala e natës dhe festa nuk ka mbarim.
Filmi i Mstyslav Chernov ndjek rrjedhën kronologjike të mizorive që ndodhin në 20 ditët e luftës, teksa forcat ruse duan të marrin qytetin.
Shfaqja në Kino Lumi paraqiti dy filma: “Blood in the Blackbirds’ Field. A story of war, justice, and resilience”, dhe “Women of Liberty”.
Sfidat me të cilat përballet industria dhe filmbërësit nuk janë aspak të vogla, aq sa herë- herë kthehen edhe në pyetje ekzistenciale, rreth të vijuarit apo jo një karrierë në filmbërjen e filmave të shkurtër.
Filmi i saj “Three Sparks” në kategorinë Balkan Dox, lidh një histori personale me një legjendë të vjetër dhe hulumton mbi rolin e gruas në shoqëri në Shqipërinë rurale, ndërsa endet mes njohjes së këtyre traditave dhe shfaqjes së tyre në pelikulë.
Filmi dokumentar ‘A Golden Life’ dyzon botën e kinematografisë me realen e dhimbshme të rinjve, që i hyjnë një rruge të vështirë me parimin ose gjithçka ose asgjë.
Shumë filma në programin e larmishëm të DokuFestit nxjerrin në pah vetë sistemet në të cilat mbahemi dhe në të cilat të gjithë bëhemi edhe viktimë edhe dhunues.
Ne ndjekim protagonistët e këtij dokumentari: Marie-Lou, Florian, Jerome dhe Vincent të cilët punojnë si nën-kontraktorë me industrinë franceze të energjisë bërthamore.
Iván Simonovis, padrejtësisht u dënua me 30 vjet burg për vdekjen e 19 personave, të vrarë në demonstrata derisa 27 të tjerë u plagosën.
Netët në Andrra Stage janë për ata që duan të renë sepse ofron diçka për të gjithë...
Është tejet e vështirë, pothuajse e pamundur të shkruash në disa paragrafe peshën emocionale, njerëzore dhe çnjerëzore që 56 minutat e “Fragments of Humanity” përmbajnë.
Sytë nga Tirana dhe Kamza: mbi kujtesën, qendrën dhe periferinë
Një panel i jashtëzakonshëm grash të cilat jo vetëm në punën e tyre, por edhe në përditshmëri ndajnë vlerën e kujdesit për njëra- tjetrën.
“Total Trust”, është dokumentar që heton efektet e mbikëqyrjes masive në shoqërinë kineze sot.
Filmi tregon një histori intime të tre grave, një gjyshe, një nëne dhe një vajze që përpiqen të lundrojnë dhe kuptojnë dinamikën e familjes pas dhunës dhe bindjes ndaj traditave.
Filmi zbulon realitetin e errët të dhunës sistematike patriarkale në Turqi.
Shikimi i Stuntwomen më bëri të mendoja anët e prodhimit të filmit për të cilat nuk kam menduar kurrë më parë.
JOSH CAFFE, JOHNY AUX, dhe GEMZA elektrizuan skenën në secilën nga daljet e tyre.
Kjo nismë është rezultat i një bashkëpunimi të frytshëm mes DokuFest-it dhe Misionit të OSBE-së në Kosovë.
Ka shumë mënyra për të treguar një histori, por nuk ka asgjë që tejkalon ndjesinë e shpresës teksa sheh një brez të ri regjisorësh në pikënisje të karrierave të tyre.
Nata e së martes në DokuPlato iu rezervua kategorisë së filmave kombëtarë.
Në këtë shfaqje speciale u shikua rishtas dokumentari ant(hrop)ologjik i Besim Sahatçiut me një kolonë muzikore të kompozuar dhe interpretuar live nga Ansambli Eksperimental Lumbardhi, i drejtuar nga Ilir Bajri.
DokuTalk i kësaj të marte iu dedikua një diskutimi të gjerë rreth dysheve të filmbërësve.
Filmbërësja dhe fotografja e jashtëzakonshme Armeno-Franceze, Valérie Massadian të martën pasdite mbajti një master klasë në hapësirën e KinoKlubi.
“Breaking Social” padyshim është dokumentari që fakton të gjitha tregimet e korrupsionit.
“Queendom” është asgjë më shumë, asgjë më pak se sa një klithmë, e heshtur dhe e fortë për të pranuar veten, realitetin, individualitetin e tjetrit edhe në qoftë ai është tërësisht i ndryshëm nga bota që është mësuar t’i serviret.
Një përzgjedhje e filmave në kategorinë e Filmave Ndërkombëtar të Shkurtër eksploron pikërisht këtë.
DokuKids u dedikohet fëmijëve të grup moshave të ndryshme, ku më anë të aktiviteteve mësojnë t’i avancojnë njohuritë e tyre, sidomos në krijimin e animacioneve.
Nuk ka asgjë që e mposht një natë plot me performanca të larmishme dhe i mirëpret të gjithë të eksplorojnë tinguj dhe mënyra të reja për ta shijuar festivalin në mënyrën më të mirë.
Sa larg mund të shkojnë procesi krijues dhe sa ka ndikim në ambientin përreth?
A mund të dënohet dikush thjesht për një fjalëkalim?
Në fund të shfaqjes së Seven Winters në Teheran, publiku mbeti i heshtur, me sy të përlotur dhe i paralizuar nga fuqia e filmit.
Përzgjedhja e Balkan Dox nuk është përbën një pasqyrë, por një lumë jetësh dhe ujërat qarkullojnë të gjitha kujtimet: ne vetëm duhet të bëjmë një hap dhe të ndjejmë valën.
Përballë pamundësisë për të mbyllur një llogari të rreme, regjisori Armel Hostiou vendos të shkojë në kërkim të sozisë së tij dhe bën një film.
Ryoichi Kurokawa//Willikens dhe Ivkovic në DokuNights
DokuTalks pasditen e të dielës ja doli të sillte tek audienca një tjetër perspektivë atë të tre filmbërësve të cilët në filmat e tyre u është dashur të dokumentojnë veten.
Festivali Ndërkombëtar i
Filmit Dokumentar dhe të Shkurtë
Rruga Marin Barleti
20000 Prizren, Kosovë
+383 49 150 800
[email protected]