06/08/2024

Këtë të hënë më 5 gusht, DokuKino priti katër filma garues në kuadër të garës së Dokumentarëve të Shkurtër Ndërkombëtarë. Katër filmat e kësaj kategorie shikojnë mënyrën se si jetë të ndryshme marrin formë para nesh, duke u zbuluar në mënyra, drita dhe forma të ndryshme. Të gjitha tregimet ndajnë të njëjtën prirje për t'u gjallëruar para kamerës përmes aktit të shikimit.

Have We Made It Across the Plain of Night– Jetë e përditshme komode gjatë natës: ambientet e brendshme të shtëpisë dhe gatimi së bashku. Koha e darkës, me ushqim dhe pak dashuri në tavolinë, në lavamanin e kuzhinës, në shtrat dhe nën batanije. Puthje të përbashkëta, ambiente të brendshme të lëngshme dhe muzikë e butë xhaz. Leximet e letrave tarot, momentet e grimit, gjumi, lyerja e flokëve, loja me domino, prekjet e buta dhe bisedat telefonike natën vonë. Jetë të shumta që zbulohen brenda apartamenteve të ndryshme, pasi njerëzit në të njëjtën kohë ndajnë jetën pa e ditur se  po e përjetojnë të gjithë së bashku. Nëse keni ëndërruar ndonjëherë për atë se çfarë fqinji juaj po bën tani, ka shumë mundësi që nuk do të ndryshojë shumë nga ajo që po bëni vetë.

We Were No Desert – Ngjyra e shkretëtirës është pluhuri i artë, dhe megjithëse personazhet e këtij filmi nuk janë shkretëtirë, zemrat e tyre gjithashtu shkëlqejnë me një nuancë pluhuri të artë. Një histori flokësh të bukur, një foto e fshehur në një portofol të panjohur, biseda gjysmë të folura, një hartë e të gjitha gjërave që dëshironi ti kishit bërë gjatë një dite me vetëm "Po". Rroba shumëngjyrëshe dhe këmbë vallëzimi; një histori pranimi, një histori e asaj që ndodh kur njerëzit lejohen të zënë vendin që meritojnë thjesht duke qenë në botë.

My Father – Nëpërmjet fotove familjare dhe pamjeve arkivore, Pegah Ahangarani tregon një histori intime që ndërthur jetën personale dhe mburojën e dikujt brenda tablosë më të gjerë të historisë. Imazhet e një ekzistence thuajse të pa jetuar bashkohen me rrëfimin e një jete të përjetuar, duke mbajtur peshën e një konteksti politik që vazhdon të hapet si një plagë në skenën globale. Akti kulmor i dashurisë, që është bashkëndarja, përfshin shikimin së bashku të fotove të perëndimit të diellit, pavarësisht distancës. 

Replacement Service – Duke filmuar nga dritarja e tij, ëndrra e çdo personi vizual gjatë COVID. Ndërveprimet me njerëzit jashtë dhe jeta që ndodh brenda. Fjalë vetmie, vuajtje dhe përpjekje për të përballuar nga njerëzit që shikojnë. Ndërkohë që vërehet e njëjta pamje ballore e rrugës, pavarësisht se si shpaloset jeta përballë saj, publiku ftohet të imagjinojë një botë krejtësisht të re, të fshehur dhe çuditërisht intime që ndodh pas kamerës. Ka rehati në shikimin e njerëzve të tjerë, por ka edhe rehati kur dihet se kamera filmike qëndron e pa lëvizur midis botës së brendshme dhe asaj të jashtme, duke lejuar përzierjen dhe përputhjen sipas nevojës.

Nga: Enxhi Noni

Foto: Luka Knežević Strika