04/08/2024

Siç edhe mund të paramendohet, mënyra se si popujt ndërtojnë marrëdhëniet me popujt e tjerë, nuk qëndron vetëm mbi forcën e stereotipizimit. Konflikti mbi narrativët që ndërtohen për atë që konsideruar më parë “e huaj”, tanimë konsiderohet “e rrezikshme” e madje lehtësisht e kundërshtueshme dhe pa shpresë për pajtim idesh. Ne ndjekim fjalët e rrëfyesit se ai po kthehej në shtëpi, teksa dita e parë e lëvizjes së anulimit filloi të ngrihej. Linjat tashmë të paqarta midis së vërtetës dhe gënjeshtrës, siç kanë qenë edhe një pikë qendrore në edicionet e kaluara të DokuFest në 2019, tani, 5 vjet më pas, ne pamë një dokumentar që diskutonte të njëjtat pika thelbësore se si audienca dhe popullata e perceptojnë të vërtetën.

Pas të kuptuarit të asaj që është e drejtë dhe e gabuar, ekziston një vijë e hollë e të konsideruarit të supozimeve si të vërteta të perceptuara dhe të ndjera. Pas tubimeve në mbështetje të Trumpit, Black Lives Matter, protestat që adresojnë brutalitetin e policisë në Amerikë dhe anasjelltas, mbështetësit e uniformave blu, të cilët e ndërrojnë përkrahjen e tyre politike nga njëra anë në tjetrën, ka në të vërtetë një kontekst shumë të hollë dhe të shtresuar në të cilat këto realitete bashkëjetojnë duke sjellë një keqkuptim mbi realitetin e fakteve.

Qasja më ekzotike është të radikalizohet se si mund të perceptohen qëndrimet e popullatës dhe protestuesve. Ne vazhdojmë të gërmojmë si shikues në industrializimin dhe korporatizimin farmaceutik, duke siguruar përdorimin e armëve dhe ndalimin e dhunës me armë, shumë nga të intervistuarit duket se përdorin të njëjtat fjalë për të garantuar të drejtat e qytetarëve, por metodat dhe qasjet qëndrojnë në mënyrë të dhunshme.

Duke ngritur pyetje të rëndësishme dhe duke na ftuar të reflektojmë mbi atë që në të vërtetë qëndron në të drejtat e qytetarëve, dhe nëse shprehja e vjetër është e vërtetë: të drejtat tuaja mbarojnë kur të miat fillojnë, ne në fakt mund të shohim konfliktet që gërryejnë aftësinë për të ndërtuar dialog dhe emulsojmë nevoja për pabarazi dhe distancë.

Por ky dokumentar jo vetëm që ndjek reagimet aktuale masive dhe dalluese të qytetarëve që mbajnë qëndrime të forta për atë që besojnë, por flet edhe për mënyrën sesi këto grupe protestuesish mendojnë për njëri-tjetrin ndërsa krijojnë rrëfime mbi narrativat, ndërsa protestojnë dhe ngrenë zëri për të artikuluar problemet shoqërore në një çështje të qytetëruar, duket se është i pafund dhe ndonjëherë i padobishëm. Por njerëzit mbeten këmbëngulës. Popullsia amerikane e paraqitur në dokumentar përfaqëson njerëzit që përdorin zërin e tyre në mënyrë të përforcuar duke përdorur mjetet e shprehjes edhe pse të drejtuara në drejtime të kundërta. Nëpërmjet tabelave masive të protestuesve, tabelave dhe mallrave të komercializuara, bindjes dhe mosbindjes ndaj metodave të grumbullimit, zërat e reagimit nuk gjejnë rrugë të mesme.

Në absurditetin dhe ironinë e rrëfimeve dhe figurave të të folurit që tregojnë në të njëjtin drejtim, konteksti dhe kuptimi argëtojnë idetë e ekstremizmit dhe përshkrimet e tyre pasuese. Dokumentari, me regji nga Mitch McCabe, i lejon shikuesit të vendosë se çfarë dëshiron të bëjë nga konteksti dhe realiteti, pasi intervistuesit dhe transmetuesit mbeten të paanshëm si personazhe filmi, por duke pasur një objektiv përfundimtar në realitetet e tyre.

Ne ju nxisim të mos e humbisni këtë përshkrim të shkëlqyer të asaj që bëhet me qytetarët dhe kombet e lira, kur sistemet politike dhe administrative mbeten të bllokuara në idetë e lirisë dhe të pavëmendshëm ndaj asaj që i sjell njerëzit në të njëjtën tryezë pa asnjë paragjykim ndaj njëri-tjetrit dhe diskutojnë të ardhmen.

Nga: Blerina Kanxha

Foto: Tughan Anit