12/08/2023

Teksa shënojmë ditën e fundit të aktiviteteve, është thuajse e pamundur të mos bëjmë një rimarrje të atyre që na lanë një shije të mirë dhe na besoni ishin shumë. Jo vetëm filmat dhe diskutimet, por edhe të mësuarit nga eksperienca e atyre që kanë vërtetë shumë për të na treguar, ndërtojnë festivalin.

I tillë ishte edhe rasti i njërit prej master klasave që u mbajt në hapësirën e Kino Klubit ku producenti Steven Lake ndau me të pranishmit kënaqësitë dhe njëherazi sfidat e të bërit filma dokumentarë në një botë e cila mendon në një formë komerciale.

“Edhe pse unë jam duke u larguar nga një proces shumë i cili do të kishte qenë padyshim një proces shumë sfidues. Dhe zakonisht në përvojën time, momenti kur filmi ka më shumë financim nuk është fundi kur je në postproduksion. Dhe momenti kur ke mbështetjen më të vogël të parave është kur je në zhvillim. Pra, të dalësh ose të mbarosh një film dhe të kthehesh drejt e në zhvillim, ka një lloj faktori të shkurtër tronditjeje të përfshirë, e di, është si të jesh zhytur përsëri në një banjë akulli duke kaluar pak kohë të mirë.”

Kështu e nisi Lake master klasin e tij, pasi pyeti të pranishmit se cili ishte roli i tyre në industrinë e filmbërjes.

Më pas ai vijoi dhe foli për vlerat që duhet të ketë një film, i pandikuar nga kushtet në të cilat ngjizet.

“Duke zhvilluar projektin tonë, duke punuar me regjisorin duke u përpjekur të thyejmë shpinën se si ne mund të komunikojmë këtë histori të vërtetë që në shumicën e rasteve tashmë ka ndodhur dhe ta kthejmë atë në një pjesë të një filmi që ka një lloj vlere edukuese ushqyese për të, por është gjithashtu në një farë kapaciteti argëtues për t'u parë ose bindës për t'u parë. Përsëri, nëse do të doja të shikoja drejtpërdrejt faktet e situatës ose diçka që po shpaloset. E dini, unë mund të shkruaj një doktoraturë, por mendoj se dokumentari që ju po i jepni njëfarë dhuntie një historie, e cila do ta zbusë atë tek audienca e mundshme që do ta shikojë.”

Master klasi i producentit Stiven Lake dha një sens më të afërt dhe tejet praktik të asaj që duhet për të bërë filma, në një botë e cila vijon çdo ditë të konsumojë.

Nga: Ana Haxhimali

Fotografia: Agon Dana